Savaşın Çocukları

İnsanoğlunun aç gözlüklerinden, hep daha fazla yükseğe gelme isteklerinden, her şeyi kendi adına, kendi menfaati adına istemesinden, bütün dünyaya hükmetmek istemesinden dolayı bu olaylardan olumsuz etkilenen çocuklarımız vardır. Bu çocukların istedikleri sadece ailesi, mutlu, huzur dolu bir yaşamdır fakat günümüzde görüyoruz ki o küçücük arkadaşlarımızı sırf kendi bencilliklerimiz yüzünden aciz bırakıyoruz. Yaşadıkları vatanından, onların kendi gözüyle kahraman olarak gördükleri biricik babalarından, onları sevgi yuvasından mahrum ediyoruz ki ne yazık. O küçüklerin hiçbirisi bunları hak etmez! Onlara bu kötü şeyleri yaşatmak bizim kendi insanlığımızla ilgilidir. Onlara sıcacık bir okul, ailesiyle mutlu bir gelecek hazırlamadıktan sonra 'Bencil değiliz, yardımseveriz' demek ne kadar doğru bilmiyorum. Dünyanın herhangi bir yerinde yaşayan insanlara zulmetmemiz bize hiçbir zaman bir şey kazandırmaz. Bizi birbirimize bağlayan değerlere önem vermeliyiz ki bu kardeşliği yaşayarak büyüyelim, olgunlaşalım. Yoksa birbirimize acı çektirmek kimseyi bir adım daha önde yapmaz.