"İnsan, hayal ettiği müddetçe yaşar."

"İnsan, hayal ettiği müddetçe yaşar." sözünü bu aralar doğru bulmaya başladım. Bir insan neden hayal edebilir ki? Neden hayal ettiklerinin peşinden bu denli koşar ki? veya bir insan neden yaşamak için hayal etmeli? 

Düşündüğümde aslında çocukluğumdan beri sürekli hayal kuruyorum. Sadece büyüyünce işin rengi değişiyor o kadar. Çocukluk ya bu işte "pembe çanta, pembe kalemlik, birbirinden farklı renkli kalemler, okuldaki kız arkadaşlarımın giydiği ayakkabılar" diye hep hayal ederdim. Şimdi geriye dönüp baktığımdaysa ne kadar masum ve ne kadar da gerçekleştirilmesi kolay hayallerim varmış diyorum kendi kendime. Keşke hala o yerimde kalabilsem diye düşünüyorum. Oysaki küçükken de hep büyümeyi isterdim ben. Kuzenlerimle birlikte 4 abla büyüdüğümüz için olsa gerek. 

Şimdi kendime döndüğümde hayattaki isteklerim ve hayallerim yüzünden kendime kalın bir duvar örmüşüm veya örmek zorunda kalmışım. Büyüdük ya belki herşeyin iki katını ister olmuşum mesela. O bir çocuk kadar masum hayaller değilde sürekli gelecekle kendimi boğmuşum. Oysaki o kabuğumdan çıksam hayat belki daha renkli olacak benim için. Daha bir güzel görükecek bana. Bazı şeyleri akışına bırakmak yerine sürekli düzeltmeye çalışarak da mahvetmiş olabilirim. Tamam belki hayallerimi gerçekleştirmek için çok dirsek çürütmek iyi olabilir. Ama bu çabalarımla kendime bir duvar örüyorsam, bazı şeylerle yetinmekle değil de hep daha fazla istiyorsam bencillik olmaz da ne olur? Bu hayatımdaki herhangi bir kesit olabilir. Okul, aile, arkadaş genel olarak çevrem. 

Hepimiz küçükken doktor, polis, öğretmen, mimar olmak istemedik mi? Peki kim mutlu olmayı istedi? Veya küçüklükte değil şuan hala bir meslek sahibi olmak istiyoruz. Fakat kendimize sorduk mu hiç bu meslekle ileride mutlu olacak mıyım? Belki de şuan ileride mutlu olmayacağımız bir meslek için bu kadar silgi tozu yutuyoruzdur. 

Eğer doğru hayallerin peşindeysek gerçekten mutlu bir gelecek düşünüyorsak bunun için önce istemek ve hayal kurmak gelir. Çünkü insan hayalinde olmayan isteklerine sahip olmak istemez. Yaşamak için hayal kurmak gerekir ve hayallerimizle kendimize duvarlar örerek değilde o hayallerle sınırlarımızı daha fazla genişletmek bize mutluluk verir.